Kalkulator online trygonometria

Kalkulator do obliczeń trójkątów na trójkącie prostokątnym

Strony lub Kątownik narysowane na czerwono na rysunkach są obliczane ze stron i Kątowników narysowanych na zielono.

↹#.000

Podane: Kątownik i przeciwległe przyprostokątnymi

α w stopniach =
a =
Trójkąt-prostokątny

Podane: Kątownik i przyległy przyprostokątnymi

α w stopniach =
b =
Trójkąt-prostokątny

Podane: Kątownik i przeciwprostokątną

α w stopniach =
c =
Trójkąt-prostokątny

Podane: przyprostokątnymi

a =
b =
Trójkąt-prostokątny

Podane: przyprostokątnymi i przeciwprostokątną

b =
c =
Trójkąt-prostokątny

Kalkulator do obliczeń trójkątów na trójkącie ogólnym (skośnym)

Strony lub Kątownik narysowane na czerwono na rysunkach są obliczane ze stron i Kątowników narysowanych na zielono.

Podane: Dwa Strony i Kątownik

γ w stopniach =
a =
b =
ogólne-trójkątne

Dane: Dwa kąty i jeden bok

γ w stopniach =
β w stopniach =
c =
ogólne-trójkątne

Podane: Trzy Strony

a =
b =
c =
Allgemeines-Dreieck

Przykłady zastosowania obliczeń trygonometrycznych

Poniżej przedstawiono kilka przykładów ilustrujących zastosowanie wzorów trygonometrycznych.

Przykład: Obliczenie wysokości wieży

wysokość-wieży

Przykład pokazuje, jak można określić wysokość, nawet gdy bezpośredni dostęp nie jest możliwy.

Na rysunku widać, że z dwóch stanowisk (P1, P2) wyznaczono kąty widzenia (&alfa;, γ) oraz odległość b stanowisk (kolor zielony na rysunku).

Z punktów P1, P2 i wierzchołka wieży utworzono trójkąt. Z tego ogólnego trójkąta znane są kąt &alfa; i bok b. Kąt γ' można obliczyć w następujący sposób:

γ'=180-γ

Brakujący kąt β można wyznaczyć, bo suma kątów w trójkącie wynosi 180°.

β=180-α-γ'=γ-α

W kolejnym kroku do obliczenia boku a wykorzystuje się twierdzenie sinusów. Bok a jest wspólnym bokiem trójkąta ogólnego i trójkąta prostokątnego utworzonego przez a oraz wysokość wieży i linię podstawy.

a=sinαbsinβ=bsinαsinγ-α

W trójkącie prostokątnym a jest hipotezą, a h przeciwległą katetą kąta γ. Szukaną przez nas wysokość h możemy zatem obliczyć za pomocą funkcji kąta.

h=asinγ=bsinαsinγsinγ-α

Alternatywnie wysokość wieży można również obliczyć stosując dwa równania dla trójkątów prostokątnych. Pierwszy trójkąt wynika z P1 i punktu bazowego wieży oraz wierzchołka wieży. Drugi trójkąt jest analogiczny, ale oparty na P2.

Dotyczy:

tanγ=hx

i

tanα=hb+x

o nieznanej odległości x od punktu P2 do punktu bazowego wieży.

Przekształcenie równań daje w każdym przypadku:

x=htanγ

i

x=h-btanαtanα

Równanie równań i rozwiązanie dla h daje rozwiązanie:

h=btanαtanγtanγ-tanα

Że oba rozwiązania dla h są równoważne, można łatwo udowodnić przez

tanα=sinαcosα

i

tanγ=sinγcosγ

zastępuje.

h=btanαtanγtanγ-tanα =bsinαsinγsinγcosα-sinαcosγ

Z twierdzenia o dodawaniu

sinx±y=sinxcosy±cosxsiny

skutkuje powyższym rozwiązaniem.

Dlatego też

h=btanαtanγtanγ-tanα =bsinαsinγsinγ-α

Kalkulator do obliczania wysokości wieży

Wprowadź kąt widzenia i odległość:

α w stopniach =
γ w stopniach =
b =

Przykład: Łożysko poprzeczne

Obliczanie-łożyska-poprzecznego

W łożysku poprzecznym punkt stały (np. latarnia morska) jest przyjmowany z dwóch pozycji. Między dwoma łożyskami (P1, P2) przebywa się stały kurs i stałą prędkość. Następnie na podstawie namiarów można określić odległość do punktu docelowego.

Na rysunku widać, że w dwóch miejscach (P1, P2) wyznaczono kąty widzenia (&alfa;, γ) względem kierunku jazdy (kolor zielony na rysunku). Długość boku b wynika z prędkości v i odległości czasowej t pomiarów.

Z punktów P1, P2 i punktu docelowego (latarni) powstaje trójkąt. Z tego ogólnego trójkąta znane są kąt &alfa; i bok b = v * t.

Brakujący kąt β można wyznaczyć, bo suma kątów w trójkącie wynosi 180°.

β=180-α-γ

W kolejnym kroku do obliczenia boku a wykorzystuje się twierdzenie sinusów. Bok a jest odległością do punktu pomiarowego P1.

a=sinαbsinβ

Analogicznie oblicza się odległość do drugiego punktu pomiarowego.

c=sinγasinα

Przykład: Pomiar niedostępnego odcinka (zadanie Hansena)

Zadanie-Hansena

Aby zmierzyć trasę niedostępną, do początku i końca trasy dąży się z dwóch punktów (P1, P2).

Z rysunku wynika, że w dwóch miejscach (P1, P2) wyznaczono kąty widzenia (&alfa;, β, γ, δ) na początku i końcu odległości względem osi łączącej punkty (kolor zielony na rysunku). Znana jest również odległość a punktów pomiarowych. Należy wyznaczyć długość niedostępnego odcinka d (kolor czerwony na rysunku).

Na rysunku na niebiesko zaznaczono wartości pośrednie, które należy obliczyć.

Kąt η można wyznaczyć, bo suma kątów w trójkącie wynosi 180°.

η=180-α-γ

W kolejnym kroku do obliczenia boku c wykorzystuje się twierdzenie sinusów.

c=asinγsinη

Bok e również oblicza się za pomocą twierdzenia sinusów.

e=asinδsinρ

Kąt ρ wynika z sumy kątów w trójkącie.

ρ=180-β-δ

Twierdzenie cosinusów można teraz wykorzystać do obliczenia szukanej przez nas odległości d.

d2=a2+c2-2accosα-β

Przykład: Trójkąt sił działających na wahadło

Trójkąt-sił

Rozkład sił na składowe ortogonalne odgrywa ważną rolę w mechanice. W tym przykładzie pokazano, jak siłę ciężaru można rozłożyć na dwie składowe za pomocą funkcji kątowych.

Na rysunku przedstawiono wahadło z nitką, na której końcu znajduje się masa. Siłę ciężaru Fg należy rozłożyć na siły cząstkowe. Siła w kierunku nici FZ nie ma udziału w przyspieszeniu, dlatego dla równania ruchu istotna jest znajomość siły Fa.

Siły cząstkowe można określić bezpośrednio poprzez funkcje kątowe, ponieważ jest to trójkąt prostokątny.

Fa=Fgsinα

FZ=Fgcosα

Trygonometria ogólnie

Podstawowym zadaniem trygonometrii jest obliczanie innych wielkości danego trójkąta (długości boków, wielkości kątów, długości trójkątów­poprzecznych itp.) z trzech wielkości tego trójkąta. Jako pomoc stosuje się funkcje trygonometryczne sin (sin), cosinus (cos), tangens (tan), cotangens (cot). Prekursorzy trygonometrii istnieli już w starożytnej matematyce greckiej. Arystarchus z Samos wykorzystał własności trójkątów prostokątnych do obliczania odległości­między Ziemią a Słońcem lub Księżycem.

Trójkąt prosty

Trójkąt-prostokątny

Definicje

Boki a i b trójkąta prostego zamykające kąt prosty to przyprostokątnymi. Bok c leżący naprzeciwko kąta prostego to przeciwprostokątną. Jeśli spojrzymy na kąt &alfa; to bok a jest przyprostokątnymi przyległą, a b przyprostokątnymi przeciwległą.

Funkcje kątowe

sin(α)=cos(β)=ac

cos(α)=sin(β)=bc

tan(α)=cot(β)=ab

Stopień / Radiant

Kąt można określić w gradach (deg) lub radianach (rad). Pełny okrąg w gradach to 360 stopni, w radianach to 2π. W związku z tym obowiązują następujące przeliczenia.

Kątownik (rad)=π180 Angle (deg)

Kątownik (deg)=180π Angle (rad)

Suma kątów

Suma kątów w trójkącie wynosi 180°. Zatem dla kątów w trójkącie prostokątnym obowiązuje następująca zależność.

90=α+β

Trójkąt ogólny (skośny)

ogólne-trójkątne

Definicje

Istotne dla obliczeń w trójkącie ogólnym są twierdzenia o cosinusie i sinusie oraz związki funkcji kątowych.

Zestaw sinusoidalny

asin(α)=bsin(β)=csin(γ)

Twierdzenie cosinusów

a2=b2+c2-2bccos(α)

b2=a2+c2-2accos(β)

c2=a2+b2-2abcos(γ)

Zestaw projekcyjny

c=acos(β)+bcos(α)

Wzór na styczną

tan(γ)=csin(α)b-ccos(α)=csin(β)a-ccos(β)

Suma kątów

Suma kątów w trójkącie jest równa 180°.

180=α+β+γ

Promień obwodu r

r=s4cos(α2)cos(β2)cos(γ2)

z

s=12(a+b+c)

Promień wewnątrz okręgu ρ

ρ=(s-a)(s-b)(s-c)s

Wysokość hc do c

hc=asin(β)=bsin(α)

Obszar A

A=12absin(γ)

Wzór na obszar Herona

A=ρs=s(s-a)(s-b)(s-c)

Własności funkcji trygonometrycznych

Wzór na redukcję (w stopniach)

sin(90°+x)=cos(x)

cos(90°+x)=-sin(x)

tan(90°+x)=-cot(x)

cot(90°+x)=-tan(x)

sin(180°+x)=-sin(x)

cos(180°+x)=-cos(x)

tan(180°+x)=tan(x)

cot(180°+x)=cot(x)

Korelacja funkcji trygonometrycznych o tym samym argumencie

sin(x)2+cos(x)2=1

tan(x)=sin(x)cos(x)

Twierdzenia o dodawaniu funkcji trygonometrycznych

sin(x±y)=sin(x)cos(y)±cos(x)sin(y)

cos(x±y)=cos(x)cos(y)sin(x)sin(y)

tan(x±y)=tan(x)±tan(y)1tan(x)tan(y)

Więcej stron na ten temat

Oto kilka kolejnych stron:

Treść ćwiczenia z matematyki

Matryca

Iloczyn wektorowy macierzy

Transformata Fouriera

Kalkulator Transformata Fouriera