Szereg Taylora jest używany w rachunku do przedstawienia gładkiej funkcji w pobliżu punktu przez szereg potęgowy, który jest granicą wielomianów Taylora. To rozwinięcie serii nazywane jest rozwinięciem Taylora. Serie i rozwinięcia zostały nazwane na cześć brytyjskiego matematyka Brooka Taylora.
Za pomocą kalkulatora można przeprowadzić rozwinięcie szeregu Taylora na danej funkcji. Punkt, wokół którego rozwijany jest wielomian, można przesuwać na wykresie. Ponowne obliczenie następuje po wybraniu przycisku 'Aktualizacja'. W definicji funkcji można wykorzystać parametry a, b i c, które można zmieniać za pomocą suwaków.
f(x)=
Funkcja | Opis |
---|---|
sin(x) | Sinus |
cos(x) | Cosinus |
tan(x) | Tangens |
asin(x) | Arcussinus |
acos(x) | Arcuscosinus |
atan(x) | Arcustangens |
atan2(y, x) | Arcustangens z y/x |
cosh(x) | Cosinus hyperbolicus |
sinh(x) | Sinus hyperbolicus |
pow(a, b) | Potencja ab |
sqrt(x) | Pierwiastek kwadratowy |
exp(x) | e-Funkcja |
log(x), ln(x) | Logarytm naturalny |
log(x, b) | Logarytm do podstawy b |
log2(x), lb(x) | Logarytm do podstawy 2 |
log10(x), ld(x) | Logarytm do podstawy 10 |
Podane są tu pochodne dla elementów szeregu Taylora:
Szereg Taylora to metoda matematyczna aproksymacji funkcji przez skończoną sumę potęg jednej zmiennej. Jej nazwa pochodzi od matematyka Brooka Taylora, który opracował ją w XVIII wieku. Szereg Taylora opisuje funkcję f(x) wokół pewnego punktu a i składa się z sumy potęg (x-a) o współczynnikach reprezentujących pochodne oryginalnej funkcji w tym punkcie a.
Ogólna postać szeregu Taylora to:
f(x) = f(a) + f'(a)(x-a) + (f''(a)/2!) (x-a)^2 + ... + (f^(n)(a)/n!) (x-a)^n + ...
Szereg Taylora umożliwia przybliżenie funkcji w sąsiedztwie punktu a poprzez rozważenie tylko ograniczonej liczby pochodnych. Im większa liczba rozważanych pochodnych, tym dokładniejsze przybliżenie. Szereg Taylora ma wiele zastosowań w matematyce, fizyce, inżynierii, matematyce finansowej i wielu innych dziedzinach. Jest używany do upraszczania złożonych funkcji, do rozwiązywania problemów analitycznie i do znajdowania numerycznych rozwiązań równań różniczkowych.
Jeśli funkcja f(x) jest różniczkowalna dostatecznie wiele razy, to można ją aproksymować wielomianem n-tego rzędu.
W serii Taylor czytamy:
Wydrukuj lub zapisz obraz wybierając go prawym przyciskiem myszy.
Oto kilka kolejnych stron:
Treść ćwiczenia z matematykiMatryca
Iloczyn wektorowy macierzyTransformata Fouriera
Kalkulator Transformata Fouriera