Ułamek jest ilorazem dwóch liczb, tj. zadaniem dzielenia m : n, które zazwyczaj zapisuje się za pomocą kreski ułamkowej. Wartość na linii ułamka nazywana jest licznikiem, a wartość poniżej linii ułamka nazywana jest mianownikiem.
Ułamek zwykły z liczbami m i n gdzie m to licznik, a n to mianownik ułamka.
Ułamek z licznikiem 7 i mianownikiem 8
Bardziej ogólny przykład z sumą w liczniku ułamka
Zbiór wszystkich ułamków liczb naturalnych tworzy zbiór liczb wymiernych. Liczby naturalne są podzbiorem liczb wymiernych. Liczby naturalne są zawarte w liczbach wymiernych jako tak zwane ułamki niewłaściwe ( m:1 ).
NWD to największa liczba naturalna, przez którą można podzielić dwie liczby całkowite bez reszty.
Kalkulator NWDNajmniejsza wspólna wielokrotność dwóch liczb całkowitych m i n to najmniejsza liczba naturalna, która jest zarówno wielokrotnością liczby m, jak i wielokrotnością liczby n. Najmniejszy możliwy wspólny mianownik (tzw. wspólny mianownik) dwóch ułamków to NWW.
Kalkulator NWWUłamek z licznikiem zero ma wartość zero.
Ułamek o mianowniku równym jeden ma wartość licznika.
Jeśli licznik i mianownik ułamka są równe, ułamek ma wartość jeden.
Dzielenie przez zero nie jest zdefiniowane.
Ułamki, które mają ten sam znak w liczniku i mianowniku, są dodatnie.
Iloraz dwóch liczb o nierównych znakach jest ujemny. Wynika z tego, że znaki licznika i mianownika można odwrócić.
Znak przed ułamkiem może być umieszczony zarówno w liczniku, jak i mianowniku.
Redukcja to proces zmniejszania ułamka o czynnik występujący zarówno w liczniku, jak i mianowniku. Podczas skracania usuwany jest wspólny czynnik licznika i mianownika ułamka, dzięki czemu wartość ułamka nie ulega zmianie. W przypadku skracania o największy wspólny dzielnik licznika i mianownika, wynikiem jest ułamek, który nie może być dalej skracany.
Ogólne skrócenie ułamka:
Jeśli w liczniku i/lub mianowniku występują sumy, wspólny czynnik musi być obecny we wszystkich sumach i musi być zredukowany w każdej sumie:
W ułamkach 12 i 16 wspólnym czynnikiem jest 4, który można zredukować przez. 4 jest największym wspólnym dzielnikiem ułamków 12 i 16. 4 jest największym wspólnym dzielnikiem liczb 12 i 16. Jeśli rozłożymy ułamek na iloczyn, otrzymamy ułamek 4/4 jako czynnik, a wartość tego ułamka wyniesie 1.
Suma w liczniku zawiera wspólny czynnik a⋅x i może zostać obcięta.
Rozszerzanie ułamka jest przeciwieństwem jego skracania. Oznacza to, że mnożysz licznik i mianownik przez ten sam czynnik, a tym samym nie zmieniasz wartości ułamka, ponieważ ułamek jest w sumie mnożony przez 1.
Dodawanie ułamków polega na dodawaniu ułamków tak, aby miały wspólny mianownik.
Ogólne dodawanie dwóch ułamków:
Rozszerz ułamki do głównego mianownika (NWW) 6 i połącz je. Każdy mianownik musi być pomnożony przez współczynnik do głównego mianownika. Aby nie zmienić wartości ułamka, czynnik jest również mnożony w liczniku. Mnożenie czynnika w liczniku i mianowniku nazywane jest rozszerzaniem ułamka.
Odejmowanie ułamków odbywa się w taki sam sposób jak dodawanie.
Ogólne odejmowanie dwóch ułamków:
Rozszerz ułamki do głównego mianownika 6 w taki sam sposób jak dodawanie i połącz je, biorąc pod uwagę znak.
Wszystkie kroki zostały wyjaśnione w tym przykładzie.
Krok 1: Znaki ujemne w liczniku lub mianowniku są umieszczane przed ułamkiem. Minus w mianowniku drugiego ułamka jest mnożony przez plus przed ułamkiem, a + razy - daje -.
Krok 2: Wyznaczenie najmniejszej wspólnej wielokrotności mianowników.
Wielokrotności 9 to 9; 18; 27; 36; 45
Wielokrotności 15 to 15; 30; 45
NWW wynosi zatem 45, co oznacza, że oba ułamki należy rozwinąć tak, aby mianownik wynosił 45. W tym celu pierwszy ułamek należy rozwinąć przez 45/9, czyli 5, a drugi ułamek przez 45/15, czyli 3.
Krok 3: Ułamki są teraz sprowadzone do wspólnych mianowników i mogą być zapisane na wspólnej linii ułamkowej.
Krok 4: Obliczenie licznika daje wynik. Pozostaje sprawdzić, czy ułamek ma wspólny dzielnik, przez który można go zredukować.
Dzielnikami liczby 14 są 1; 2; 7; 14
Dzielnikami 45 są 1; 3; 5; 9; 15; 45
Największy wspólny dzielnik wynosi zatem 1, co oznacza, że ułamek nie może być dalej redukowany. W przeciwnym razie licznik i mianownik zostałyby podzielone przez NWD.
Mnożenie ułamków odbywa się poprzez pomnożenie odpowiednio liczników i mianowników.
Ogólne mnożenie dwóch ułamków:
Mnożenie licznika i mianownika, a następnie redukcja ułamka
Dzielenie ułamków odbywa się poprzez pomnożenie pierwszego ułamka przez odwrotność drugiego.
Ogólne dzielenie dwóch ułamków:
Wszystkie kroki zostały wyjaśnione w tym przykładzie.
Krok 1: Ułamki w liczniku są sprowadzane do głównego mianownika. Tzn. pierwszy ułamek jest rozszerzany przez x.
Krok 2: Ułamki w mianowniku są sprowadzane do mianownika głównego.
Krok 3: Teraz ułamek w liczniku i ułamek w mianowniku można zapisać w odpowiednich mianownikach głównych.
Krok 4: Wykonaj dzielenie, mnożąc ułamki przez wartość odwrotności.
Krok 5: x można jeszcze skrócić.
Ułamek jest podnoszony do potęgi przez potęgowanie licznika i mianownika.
Pierwiastek ułamka jest ilorazem pierwiastków licznika i mianownika ułamka.
Pierwiastek jest stosowany do licznika i mianownika.
Oto kilka kolejnych stron:
Treść ćwiczenia z matematykiTrygonometria
TrygonometrycznyMatryca
Iloczyn wektorowy macierzyUłamki
Kalkulator ułamkówHornera
Schemat HorneraObliczanie korzeni
Wyciąganie korzeni